Abstract
Prezentowany artykuł jest próbą zastosowania koncepcji wywodzących się z głównego nurtu zarządzania do zarządzania w sporcie. Na podstawie przeglądu literatury autorka przedstawia podstawowe modele badania efektywności. Zalicza do nich ocenę przez pryzmat osiągania celów, wydajności procesów wewnętrznych, zdolności do pozyskiwania rzadkich zasobów z otoczenia oraz zaspokajania potrzeb kluczowych interesariuszy. Rozważa wady i zalety poszczególnych podejść oraz ograniczenia ich stosowania. W drugiej części artykułu autorka podejmuje próbę oceny przydatności wcześniej opisanych koncepcji do zdiagnozowania efektywności polskich klubów sportowych. Na podstawie obserwacji i badań własnych oraz przeglądu literatury opisującej sytuację w polskim sporcie wskazuje model, którego zastosowanie uważa za najbardziej uzasadnione. Za taki uważa ocenę efektywności przez pryzmat zaspokajania potrzeb interesariuszy.
Recommended Citation
Gulan, U. (2010). Użyteczność głównych modeli badania efektywności do oceny polskich klubów sportowych. Studia i Materiały Wydział Zarządzania Uniwersytet Warszawski, 2010(1), 39-45. Retrieved from https://press.wz.uw.edu.pl/sim/vol2010/iss1/5
First Page
39
Last Page
45
Page Count
6
Publisher
University of Warsaw
