•  
  •  
 

Tytuł

Płace i emerytury w przyszłości. Na ile stać gospodarkę

Słowa kluczowe

dystrybucja dochodu,system emerytalny,wynagrodzenia

Abstract

Longer life seems to augment economic problems, and – above all – alarming opinions are being voiced about the burden of pension benefits that is imposed on the working population. Indeed, the relationship between those of the so-called working age and the elderly is getting worse. In statistical terms, this looks very unfavourable, yet a different impression may be gained when the issue is approached dynamically, that is with account being taken of the increase in labour productivity. The calculations presented in the article show that, by maintaining its long-term growth not only in Poland but also in other European countries, both real wages may increase and the current replacement rate (pension-wage relationship) can be sustained. More optimism about it could ensue if the current retirement age were maintained. The re-establishment of the previous (pre-2013) retirement age may, but need not, cause some problems such as freezing real net wages (due to growing social security contributions or alternative tax increases). Then, the current replacement rate probably could not be retained. In this article, the author describes the quantitative analysis intended to answer the question: with a realistically assumed labour productivity growth (over 1% per year), is it possible to maintain the current replacement rate and a simultaneous increase in real wages?

Abstrakt

Coraz dłuższe życie wydaje się przysparzać gospodarce problemów, a przede wszystkim – alarmistycznych opinii dotyczących obciążeń pracujących świadczeniami emerytalno-rentowymi. Rzeczywiście relacja między znajdującymi się w tzw. wieku zdolności do pracy a starszymi pogarsza się. W ujęciu statycznym wygląda to bardzo niekorzystnie, inne jednak wrażenie odnosi się, gdy podejdzie się do tego dynamicznie, czyli uwzględniając wzrost wydajności pracy. Z przedstawionych w artykule wyliczeń wynika, że utrzymanie jej długookresowego wzrostu, nie tylko w Polsce, lecz także w innych krajach europejskich, pozwala zarówno na wzrost plac realnych, jak i utrzymanie obecnego wskaźnika zastąpienia (relacja: emerytura– płaca). Więcej optymizmu w tej sprawie można byłoby mieć przy utrzymaniu obecnego wieku emerytalnego. Przywrócenie starego (sprzed 2013) może, ale nie musi, spowodować pewne problemy, w postaci zablokowania realnej wysokości płacy netto (przez rosnące składki lub zastępujący je wzrost podatków). Wówczas prawdopodobnie obecnego wskaźnika zastąpienia nie dałoby się utrzymać. W niniejszym artykule autor przedstawia opis analizy liczbowej mającej za zadanie odpowiedzieć na pytanie: czy wobec realistycznie przyjętego wzrostu wydajności pracy (powyżej 1% rocznie) jest możliwe utrzymanie obecnego współczynnika zastąpienia i jednoczesnego wzrostu płacy realnej?

First Page

143

Last Page

156

Page Count

13

Publisher

University of Warsaw

Share

COinS