•  
  •  
 

Tytuł

Personalistyczne zarządzanie kapitałem ludzkim – podstawowe uwarunkowania

Keywords

management, personalism, human capital, human being in organization

Słowa kluczowe

zarządzanie,personalizm,kapitał ludzki,człowiek w organizacji

Abstract

The article discusses the issue of personalistic human capital management. The argument is based on a new approach to the employee within an organisation, as well as the role of the subjective determinants of employee activity in the effective attainment of strategic goals. The essence of the personalistic approach to human capital within an organisation is presented through the prism of personalism, mainly the personalistic concept developed by K. Wojtyła (later John Paul II), emphasising the autonomous value of human being as a person. Against such a backdrop, it is shown that the application of the personalistic approach to human capital requires resolving dilemmas associated with the recognition of both subjective and economic dimensions of actions. The outlined bi-directionality in the approach to a human being in the modern organisation greatly complicates the discussion about the personalistic perspective of the human being within an organisation. However, the author points to basic conditions of the personalistic human capital management in an organisation. Pro-social strengthening of organisational culture and the introduction of pro-social orientation into strategic activities, as well as axiological targeting of managers’ attitudes are necessary. These factors condition the presence of a personalistic norm in the long-term achievement of economic efficiency based on a fully subjective management of the organisation’s human capital.

Abstrakt

W artykule rozważana jest kwestia personalistycznego zarządzania kapitałem ludzkim. Tok wywodu oparty jest na nowym podejściu do pracownika w organizacji oraz roli podmiotowych wyznaczników jego aktywności w efektywnym realizowaniu celów strategicznych. Istota prezentowanego ujmowania kapitału ludzkiego w organizacji przedstawiona została przy uwzględnieniu filozofii typu personalistycznego, głównie personalistycznej koncepcji K. Wojtyły, późniejszego papieża Jana Pawła II akcentującej autonomiczną wartość człowieka jako osoby. Na tym tle wykazano, że aplikacja personalistycznego podejścia do kapitału ludzkiego wymaga rozwiązywania dylematów związanych z równoczesnym ujmowaniem podmiotowego i ekonomicznego wymiaru działania. Zarysowana dwukierunkowość w podejściu do człowieka we współczesnej organizacji znacznie komplikuje dyskusję nad personalistyczną perspektywą człowieka w organizacji. Autorka wskazuje jednak podstawowe warunki personalistycznego zarządzania kapitałem ludzkim w organizacji. Niezbędne jest prospołeczne wzmacnianie kultury organizacyjnej i wprowadzenie orientacji prospołecznej w działalność strategiczną oraz aksjologiczne ukierunkowanie postaw menedżerów. Czynniki te warunkują obecność normy personalistycznej w długotrwałym osiąganiu efektywności ekonomicznej opartej na w pełni podmiotowym zarządzaniu potencjałem kapitału ludzkiego organizacji.

First Page

68

Last Page

84

Page Count

16

DOI

10.7172/1644-9584.80.5

Publisher

University of Warsaw

Publication Date

2018-12-12

Share

COinS