ORCID
Mateusz Dąbroś: 0000-0002-1776-5136
Keywords
private enforcement, naruszenie prawa konkurencji, odszkodowanie, jurysdykcja, miejsce wyrządzenia szkody, Volkswagen
Abstract
Na przestrzeni lat kwestią bardzo często rozstrzyganą przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest prawidłowa wykładnia art. 7 pkt 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 z 12.12.2012 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych, a także jego wcześniejszych odpowiedników. Zwłaszcza pojęcie „miejsca wyrządzenia szkody” budzi rozliczne wątpliwości natury interpretacyjnej. Szczególnego wymiaru nabiera ta kwestia w ramach private enforcement of competition law – szkody z tytułu naruszenia prawa konkurencji mogą być bowiem wyrządzone, działaniem jednego sprawcy, różnym podmiotom w różnych miejscach. Wyrok TSUE w sprawie C-343/19 Volskwagen z dnia 9 lipca 2020 r. stanowi kolejną już odsłonę zmagań interpretacyjnych orzecznictwa unijnego z wymienionym wyżej przepisem i kolejną próbę dostosowania jego, dość lakonicznego, brzmienia do rozmaitych i skomplikowanych stanów faktycznych. Powstaje jednak pytanie, czy dokonana w ramach wymienionego wyżej wyroku wykładnia nie preferuje zanadto powodów-poszkodowanych i czy aby nie podąża w kierunku przyjęcia zasady forum actoris (właściwości sądu miejsca zamieszkania lub siedziby powoda) w ramach powództw z tytułu naruszenia prawa konkurencji.
Recommended Citation
Dąbroś, M. (2021). Wyrok w sprawie Volkswagen (C-343/19) – czy to już forum actoris?. internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny (internet Quarterly on Antitrust and Regulation), 10(4), 83-96. https://doi.org/10.7172/2299-5749.IKAR.4.10.6
First Page
83
Last Page
96
Page Count
13
DOI
10.7172/2299-5749.IKAR.4.10.6
Publisher
University of Warsaw
