•  
  •  
 

Keywords

admissibility of evidence, European Commission, unlawfully obtained evidence, cartel proceedings

Abstract

W wyroku z 8 września 2016 r. w sprawie T-54/14 Goldfish i in. przeciwko Komisji Europejskiej (dalej: wyrok) Sąd zasadniczo potwierdził możliwość wykorzystywania w postępowaniu kartelowym przed Komisją Europejską (dalej: Komisja) dowodów pozyskanych podczas prawidłowo przeprowadzonej kontroli, co do których istnieje podejrzenie, że zostały pierwotnie uzyskane w sposób sprzeczny z prawem przez jedną ze stron niedozwolonego porozumienia (w analizowanym przypadku były to niejawne nagrania rozmów telefonicznych). W wyroku poruszono zatem doniosłą kwestię dopuszczalności wykorzystywania dowodów bezprawnych w postępowaniach prowadzonych przez Komisję w sprawach dotyczących naruszenia reguł konkurencji. Sąd w swoim rozstrzygnięciu – w ślad za orzeczeniami Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (dalej: ETPC) – zastosował swoisty test dopuszczalności takich materiałów dowodowych, oparty na spełnieniu wymogów rzetelnego procesu (art. 6 EKPC) oraz niewyłączności takiego dowodu dla stwierdzenia naruszenia. Sąd, podkreślając znaczenie autonomii i jednolitości prawa unijnego, odrzucił ponadto możliwość zastosowania w tym względzie przepisów państw członkowskich, gdyż dostrzegł zbyt duże rozbieżności w zakresie dopuszczalności tego rodzaju dowodów w ustawodawstwach krajów Unii Europejskiej.

First Page

83

Last Page

95

Page Count

12

DOI

10.7172/2299-5749.IKAR.5.6.6

Publisher

University of Warsaw

Share

COinS