•  
  •  
 

Keywords

fines, vertical agreements, privilege against self-incrimination

Abstract

Decyzją z dnia 18 września 2006 r., nr DOK-107/06 Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej: Prezes UOKiK) na podstawie art. 9 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (t.j. Dz.U. 2005 Nr 244, poz. 2080 ze zm.; dalej: uokik) stwierdził stosowanie przez Polifarb Cieszyn – Wrocław S.A. z siedzibą we Wrocławiu (dalej: PCW), Praktiker Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej: Praktiker), OBI Centrala Systemowa Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej: OBI), Castorama Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej: Castorama), Leroy Merlin Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej: LM), NOMI S.A. z siedzibą w Kielcach (dalej: NOMI), Saint-Gobain Dystrybucja Budowlana Sp. z o.o. z siedzibą we Wrocławiu (dalej: SG), MGI Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu (dalej: MGI) praktyki ograniczającej konkurencję przez zawarcie porozumienia na krajowym rynku hurtowego obrotu farbami i lakierami, polegającego na ustalaniu cen odsprzedaży i nałożył kary pieniężne w następującej wysokości: na PCW – 32.086.150 zł; na Praktiker – 16.930.275 zł; na OBI – 4.644.440 zł; na LM – 32.646.180 zł; na NOMI – 13.992.497 zł; na SG – 8.794.242 zł; na MGI – 342.029 zł; na Castorama – 50.000 zł. Odwołanie od powyższej decyzji Prezesa UOKiK wnieśli PCW, Praktiker, OBI, LM, NOMI, SG i MGI. Wyrokiem z 29 maja 2008 r., XVII Arna 53/07 Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zmniejszył kary nałożone na LM do kwoty 17.000.000 zł, a na SG do kwoty 4.500.000 zł, a w pozostałym zakresie oddalił odwołanie i orzekł o kosztach postępowania. Apelację od powyższego wyroku Sądu Okręgowego wnieśli wszyscy powodowie oraz Prezes UOKiK.

First Page

129

Last Page

133

Page Count

4

DOI

10.7172/2299-5749.IKAR.8.6.12

Publisher

University of Warsaw

Download

Share

COinS