•  
  •  
 

Tytuł

Zasady zaskarżania uchwał zgromadzeń obligatariuszy – zagadnienia wybrane

Keywords

bonds, general meeting of bondholders, appealing against resolutions of general meetings of bondholders, repeal of a general bondholders meeting’s resolution, declaration of invalidity of a general bondholders meeting’s resolution

Słowa kluczowe

obligacje, zgromadzenie obligatariuszy, zaskarżanie uchwał zgromadzenia obligatariuszy, uchylenie uchwały zgromadzenia obligatariuszy, stwierdzenie nieważności uchwały zgromadzenia obligatariuszy

Abstract

The article discusses selected issues related to the basic principles of appealing against the resolutions of bondholders’ meetings. To date this problem has not been much attention among academics, and all observations connected with it are only contributory. It should be assumed that the inclusion of the subject matter using the mechanism of “analogy”, i.e. by referring to the regulation on the broadly described in the doctrine of the regime of appealing against resolution of the general stockholders meetings’ in the corporations does not exhaust the subject. What is more, as it seems, this approach shall be regarded as methodologically misleading.
The article is divided into three main parts. The first refers to appealing against resolutions of bondholders meetings that flagrantly violate the interests of bondholders or are contrary to good morals. Such resolutions may be moved by an action to repeal them, pursuant to provisions of Art. 70 of the Act on Bonds. The second main part concerns appealing against bondholder’s resolutions contrary the act, using the action for annulment of a resolutions – according the provisions of Art. 71 of the Act on Bonds. The third part of the article refers to the legal duty of bond issuers who are obliged to provide information on the repeal or declaration of invalidity of the bondholders’ resolution. This duty is formulated in the provision of Art. 72 of the Act on Bonds.

Abstrakt

W artykule omówiono podstawowe zasady zaskarżania uchwał zgromadzeń obligatariuszy. Problematyce tej nie poświęcono dotychczas wiele uwagi w piśmiennictwie prawniczym, a wszelkie spostrzeżenia z nią związane mają charakter wyłącznie przyczynkarski. Należy przyjąć, że ujęcie przedmiotowej problematyki z zastosowaniem mechanizmu „analogii”, tj. przez odwołanie do regulacji dotyczącej obszernie opisywanego w doktrynie prawa reżimu zaskarżania uchwał zgromadzeń udziałowców spółek kapitałowych, nie wyczerpuje tematu. Co więcej, jak się wydaje, takie podejście obarczone jest błędem metodologicznym. Artykuł podzielono na trzy zasadnicze części. Pierwsza dotyczy zaskarżania uchwał zgromadzeń obligatariuszy rażąco naruszających interesy obligatariuszy lub sprzecznych z dobrymi obyczajami. Dotknięte tego rodzaju wadami uchwały mogą zostać wzruszone w drodze powództwa o ich uchylenie, na podstawie przepisów art. 70 ustawy o obligacjach. Druga zasadnicza część artykułu dotyczy zaskarżania uchwał zgromadzeń obligatariuszy sprzecznych z ustawą, czemu służy powództwo o stwierdzenie nieważności uchwały, wytaczane na podstawie przepisów art. 71 ustawy o obligacjach. Trzecia część artykułu dotyczy obowiązku przekazania przez emitenta obligacji informacji o uchyleniu lub stwierdzeniu nieważności uchwały zgromadzenia obligatariuszy sformułowanego w przepisie art. 72 ustawy o obligacjach.

First Page

70

Last Page

87

Page Count

17

DOI

10.7172/2299-5749.IKAR.7.8.7

JEL Code

K22, K29

Publisher

University of Warsaw

Download

Share

COinS