•  
  •  
 

Tytuł

Kilka uwag na temat zapewnienia efektywności orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej na tle wyroku w sprawie C-512/10 Komisja Europejska przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej w świetle praktyki orzeczniczej sądów polskich

Łukasz Trochym

ORCID

Łukasz Trochym – 0000-0003-4812-5075

Keywords

rail transport, Directive 2001/14/EC, allocation of railway infrastructure capacity, Court of Justice of the European Union

Słowa kluczowe

transport kolejowy, dyrektywa 2001/14/WE, alokacja zdolności przepustowej infrastruktury kolejowej, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej

Abstract

On 30 May 2013, the Court of Justice of the European Union issued a judgment in case C-512/10 European Commission v Republic of Poland, in which it stated that the Republic of Poland had failed to fulfill its obligations under Article 6 clause 2 and Article 7 item 3 of Directive 2001/14 EC of the European Parliament and of the Council of 26 February 2001 on the allocation of railway infrastructure capacity and the levying of fees for the use of railway infrastructure and the granting of safety certificates by enabling, when calculating the fee for the minimum access package and access to equipment related to train service, the inclusion of costs that cannot be considered as being directly incurred as a result of operating the train service. The author’s analysis of the problem shows that the process of recovery, by rail carriers, of fees paid for access to railway infrastructure in an incorrectly calculated amount is significantly hindered. It is therefore necessary to analyze whether there can be any talk of an effective implementation of the CJEU judgment in case C-512/10 in the area under consideration. The author presents the views of representatives of the doctrine and case law regarding the above issue.

Abstrakt

W dniu 30 maja 2013 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał wyrok w sprawie C-512/10 Komisja Europejska przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej, w którym stwierdził, że Rzeczpospolita Polska uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 6 ust. 2 i art. 7 ust. 3 dyrektywy 2001/14 WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 lutego 2001 r. w sprawie alokacji zdolności przepustowej infrastruktury kolejowej i pobierania opłat za użytkowanie infrastruktury kolejowej oraz przyznawania świadectw bezpieczeństwa, poprzez umożliwienie, przy obliczaniu opłaty za minimalny pakiet dostępu i dostęp do urządzeń związanych z obsługą pociągów, uwzględnienie kosztów, które nie mogą być uznane za bezpośrednio ponoszone jako rezultat wykonywania przewozów pociągami. Z dokonanej przez autora analizy problemu wynika, że proces odzyskiwania przez przewoźników kolejowych uiszczonych opłat za dostęp do infrastruktury kolejowej w nieprawidłowo skalkulowanej wysokości jest znacznie utrudniony. Konieczna jest zatem analiza czy w badanym obszarze można w ogóle mówić o efektywnym zapewnieniu wykonania wyroku TSUE w sprawie C-512/10. Autor przedstawia przy tym poglądy przedstawicieli doktryny i orzecznictwa odnoszące się do powyższego zagadnienia.

First Page

42

Last Page

54

Page Count

12

DOI

10.7172/2299-5749.IKAR.8.9.4

JEL Code

K23

Publisher

University of Warsaw

Download

Share

COinS