•  
  •  
 

Tytuł

O „przemienności drogi dochodzenia roszczeń” przysługujących podróżnym na podstawie rozporządzenia nr 261/2004

Keywords

alternative jurisdiction, seeking compensation, passenger, compensation in accordance with the Article 7 of Regulation No 261/2004, President of the Civil Aviation Authority

Słowa kluczowe

przemienność drogi postępowania, dochodzenie roszczeń, pasażer, zryczałtowane odszkodowanie z art. 7 rozporządzenia nr 261/2004, Prezes ULC

Abstract

The aim of this article is to present issues concerning the choice of how air passengers are able to seek compensation referred to in Article 7 of Regulation No 261/2004, in the light of Article 12 and 16 of the said Regulation. The resolution of the Polish Supreme Court of 7 February 2014 is discussed. The author points out to problems arising from the position taken by the Supreme Court, which allows passengers to seek compensation before common courts as well as before the President of the Civil Aviation Authority. These problems are mainly due to the division of competences which exists in Polish law between judicial and administrative authorities. Therefore, civil and administrative procedures do not regulate a situation where the competence to decide on specific matters has been entrusted both to common courts and to administrative bodies. The author attempts to assess the solution adopted in Polish law, in particular with regard to the CJEU judgement of 17 March 2016 in joined cases C-145/15 and C-146/15.

Abstrakt

Celem artykułu jest przedstawienie kwestii związanych z możliwością wyboru drogi dochodzenia zryczałtowanego odszkodowania, wynikającego z art. 7 rozporządzenia nr 261/2004 przez pasażerów linii lotniczych, w świetle art. 12 i 16 tego rozporządzenia. Omówiono uchwałę SN z 7 lutego 2014 r., wskazując na problemy, jakie wynikają z przyjętej przez SN możliwości dochodzenia zryczałtowanych roszczeń, o których mowa w ww. przepisach, zarówno przed Prezesem ULC, jak i sądami powszechnymi. Problemy te wynikają głównie z przyjętego w prawie rozdziału kompetencji organów sądowych i organów administracyjnych do orzekania w danym rodzaju spraw, a co za tym idzie – z nieuwzględnienia w obowiązujących w Polsce procedurach sytuacji, w których kompetencja do rozstrzygania określonego rodzaju spraw została powierzona tak sądom powszechnym, jak i organom administracyjnym. Autorka podejmuje próbę oceny rozwiązania przyjętego w prawie polskim, w szczególności mając na uwadze wyrok TS z 17 marca 2016 r. w połączonych sprawach C-145/15 i C-146/15.

First Page

48

Last Page

60

Page Count

12

DOI

10.7172/2299-5749.IKAR.3.6.4

JEL Code

K12

Publisher

University of Warsaw

Share

COinS