•  
  •  
 

Tytuł

Przedawnienie roszczeń pasażerskich z umowy przewozu osób koleją

Keywords

time-bar, carriage of passengers, recovery of passenger claims

Słowa kluczowe

przedawnienie, umowa przewozu osób, dochodzenie roszczeń pasażerskich

Abstract

The contract of carriage of passengers by rail is governed by EU law, as well as national and international law, which shall apply to both national and international transport operations. This raises a question, inter alia, about the correct application of the rules on time-barring passenger claims against carriers. In principle, this is not regulated by EU law. However, EU law largely incorporates the CIV Convention, which regulates the limitation periods for claims. Part of passenger claims is directly covered by the CIV Convention; there is no doubt that the provisions of the convention should apply to them. On the other hand, a problem arises with regard to those issues governed by the CIV Convention which are modified or supplemented by the provisions of Regulation (EC) No 1371/2007, as well as with regard to claims based solely on that Regulation. Similar doubts also exist in other modes of transport, such as aviation law, where they have been the subject of several CJEU rulings. The aim of this paper is to present the above mentioned issues on the ground of rail transport and answer the question to what an extent the position developed in aviation law is adequate for rail transport. In the opinion of the Author, a direct transfer of views developed with regard to air transport should not take place because of the different way of the implementation of the international convention into EU law, and different scope of the provisions governing the limitation period in the Montreal convention and the CIV convention.

Abstrakt

Umowa przewozu osób koleją jest regulowana aktami prawa unijnego, krajowego i międzynarodowego, które znajdują zastosowanie zarówno do przewozów krajowych, jak i międzynarodowych. Rodzi to wątpliwości m.in. co do właściwego stosowania przepisów dotyczących przedawnienia roszczeń przysługujących pasażerom wobec przewoźników. Nie jest ono zasadniczo przedmiotem regulacji prawa unijnego. Jednakże prawo unijne inkorporuje w znacznej części konwencję CIV, która reguluje terminy przedawnienia roszczeń. Część roszczeń przysługujących pasażerom wynika bezpośrednio z konwencji CIV. Nie ma wówczas wątpliwości, że do ich przedawnienia należy stosować przepisy tej konwencji. Problem pojawia się natomiast w odniesieniu do roszczeń z tytułów uregulowanych w konwencji CIV, ale zmodyfikowanych lub uzupełnionych przepisami rozporządzenia UE nr 1371/2007, jak i co do roszczeń, których podstawa wynika wyłącznie z tego rozporządzenia. Analogiczne wątpliwości występują także w innych gałęziach transportu, np. w prawie lotniczym, gdzie były przedmiotem kilku orzeczeń TSUE. Celem opracowania jest przedstawienie powyższych zagadnień na gruncie przewozów kolejowych i próba odpowiedzi na pytanie, na ile stanowisko wypracowane w prawie lotniczym jest adekwatne do przewozów kolejowych. Zdaniem autorki mechaniczne przeniesienie poglądów wykształconych w odniesieniu do transportu lotniczego na grunt przewozów kolejowych nie powinno mieć miejsca, a to ze względu na odmienny sposób implementacji przepisów konwencji międzynarodowej do prawa unijnego oraz odmienne określenie zakresu przepisu regulującego termin przedawnienia w konwencji montrealskiej i w konwencji CIV.

First Page

41

Last Page

48

Page Count

7

DOI

10.7172/2299-5749.IKAR.7.7.3

JEL Code

K12

Publisher

University of Warsaw

Download

Share

COinS